Για τις εκλογές

Οι φετινές εκλογές διεξάγονται ενώ η παγκόσμια οικονομική κρίση του Καπιταλισμού βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη. Ο Καραμανλής ανήμπορος να διαχειριστεί τις επιπτώσεις της, αλλά και τα διαρκή εσωτερικά σκάνδαλα προσέφυγε στις κάλπες καταδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο την χρεοκοπία ολόκληρου του υπάρχοντος πολιτικού κατεστημένου.

Όλο το προηγούμενο διάστημα χαρακτηρίστηκε από την αντιλαϊκή πολιτική μιας κυβέρνησης η οποία προσπάθησε να επιβάλλει τα σχέδια της εντείνοντας διαρκώς την κρατική καταστολή, φτάνοντας στο αποκορύφωμα μόλις πριν λίγους μήνες με τα πογκρόμ κατά των μεταναστών. Οι ταξικές ανισότητες και αντιθέσεις οξύνθηκαν σε τέτοιο βαθμό που η ελληνική κοινωνία φάνταζε πως βρίσκονταν διαρκώς σε ένταση, σαν ένα καζάνι που βράζει έτοιμο να εκραγεί και πως μια σπίθα είναι αρκετή για να μετατραπεί όλη αυτή η ενεργεία της συσσωρεμένης κοινωνικής δυσφορίας σε σύγκρουση όπως ακριβώς συνέβη τον περασμένο Δεκέμβρη.

Αυτή την έκρηξη προσπάθησε να προλάβει με τις εκλογές και ο Καραμανλής γιατί φοβήθηκε έναν νέο και πιο δυναμικό Δεκέμβρη. Το ζητούμενο γι αυτόν πλέον δεν ήταν η επιβίωση της έτσι και αλλιώς ανίσχυρης κυβέρνησης του, αλλά η επιβίωση του ίδιου του συστήματος. Είναι δεδομένο πως η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της πτώχευσης ενώ παράλληλα και τα μηνύματα που έρχονται από το εξωτερικό δεν δείχνουν σημάδια ανάκαμψης σύντομα. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα οι εκλογές έρχονται να παίξουν τον ρόλο του καταπραϋντικού. Η αντίληψη που επικρατεί είναι ότι μια νέα κυβέρνηση θα δημιουργήσει νέες ελπίδες (φρούδες βεβαία) και θα κατευνάσει για κάποιο χρονικό διάστημα τις κοινωνικές αντιδράσεις, ώστε να δοθεί στο σύστημα μια ανάσα ζωής μήπως και μπορέσει να βγει από τα αδιέξοδα που το ίδιο δημιούργησε.

Γι΄αυτό το λόγο όποιο και από τα δυο κόμματα εξουσίας και αν εκλεγεί, όχι μόνο δεν πρόκειται να προχωρήσει σε οποιαδήποτε παραχώρηση, αλλά αντίθετα θα προσπαθήσει να πάρει πίσω και όλα αυτά που κερδηθηκαν με αγώνες από την εργατική τάξη τις προηγούμενες δεκαετίες, καλώντας την πάλι να πληρώσει αυτή τα σπασμένα. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες είναι επιβεβλημένο να μην δοθεί ούτε μια μέρα παράτασης, ούτε μια μέρα ανοχής σε οποιονδήποτε βρεθεί στο τιμόνι της εξουσίας.

Ο Καπιταλισμός δεν βελτιώνεται, δεν μεταρρυθμίζεται και δεν διορθώνεται. Η σήψη και η διαφθορά δεν αποτελούν παραφωνίες του συστήματος, αλλά βασικά χαρακτηριστικά του. Ακόμη και η ίδια η οικονομική κρίση πηγάζει μέσα από την ίδια την φύση του καπιταλισμού. Γι αυτό και δεν πρέπει να αναζητείται η λύση μέσα από το σύστημα, καθώς το πρόβλημα είναι το ίδιο το σύστημα και η μόνη λύση η ανατροπή του.

Βέβαια το σύστημα δεν πρόκειται να ανατραπεί μέσα από μια εκλογική διαδικασία του αστικού κοινοβουλευτικού συστήματος. Το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα δεν κατέρχεται στις εκλογές με κοινοβουλευτικές αυταπάτες. Ο ρόλος του δεν είναι να μαζέψει απλά όσους περισσοτέρους ψήφους είναι δυνατόν, αλλά να καταδείξει τους υπαίτιους αυτής της κρίσης και κυρίως να δείξει τον τρόπο για μια άλλη σοσιαλιστική διέξοδο από αυτή. Το μήνυμα που πρέπει να δοθεί σε αυτές τις εκλογές είναι ότι το σύστημα πρέπει να ανατραπεί, για να πάρουμε πίσω τις ζωές που μας κλέβουν!!!!